Samenstand maan en Saturnus op 14 oktober 2024

In het oktober nummer van New Scientist werd ik in de rubriek van Govert Schilling (wetenschapsjournalist sterrenkunde) geattendeerd op een zeldzame zeer nauwe samenstand van de maan en de planeet Saturnus. Ze stonden heel dicht bij elkaar. Als ik mijn arm strekte kon er net een vinger tussen beide hemellichamen.
Om 20:15 uur ging ik met de Nikon 7000 met 300 mm lens het avontuur aan. Uit ervaring wist ik dat, als je details van de maan wilt zien, je een paar stops moet onderbelichten. In dit geval werden het -4 stops (f/5,3; 1/640 sec; ISO 200). Onderstaande foto is het resultaat. Maar door de onderbelichting is Saturnus niet te zien.

IOm dat te realiseren was een heel andere instelling nodig: +3 stops (f/5; 1/50 sec; ISO 2000). Het resultaat is de tweede foto. De maan is uiteraard zwaar overbelicht en er is een groene lensreflectie van de maan te zien met wat contouren van het maanoppervlak. Het kleine witte stipje tussen de maanafbeeldingen is Saturnus.

Nu wilde ik ook weten hoe de opnamen zouden uitpakken met mijn compact camera Sony-HX90V op zijn uiterste 30x optische zoom in de ‘slimme’ automaat stand. De maan apart lukte niet. Wat te zien is, is de maan met Saturnus met heel veel ruis. Door in fotoshop de helderheid ver terug te dringen, kwam de tweede opname tot stand. De exif gegevens zijn wat bizar: f/6,3; 1/15 sec; ISO 12.800 (!).

Het kleine witte stipje rechts boven de maan is Saturnus.